© Tekst en foto’s dr. Earl Radius.
In tegenstelling tot andere artikelen op deze website , nu eens geen kweekverslag van één bepaalde soort maar mijn eigen bevindingen rechtstreeks vanuit de tropen. Ik woon al geruime tijd in de Filippijnen en wel op “The Mystic Island “of Negros . De door menig hobbyist zo begeerde Filippijnse hangparkiet ( Loriclus philippenis) vliegt hier vrij in de natuur rond , ja gewoon rondom ons huis. Zelf bezit ik enige van deze schitterende miniatuur papegaaitjes welke in ruime kooien gehouden worden. Deze zomer krijg ik er nog een 30 tal bij en van meerdere sub species. Naast de hang parkieten hebben wij hier ook de Mot Mot of RacketTail parrot geheten en de Blauwschedel Edelpapegaai die ,helaas vaak door de bewoners voor “Boomkip “doorgaat en door hen gegeten wordt.Maar goed het hoofdonderwerp van dit artikel is toch de hang parkiet. Mijn betoog hier loopt zeker niet parallel met die van de kwekers in Europa maar dat kan ook niet anders, immers heb ik hier te maken met wildvangvogels die zo uit de jungle komen. Een aantal waarnemingen zijn dus geheel anders.
Vleermuis papegaaitjes zijn kleine moordenaartjes ze zijn zeer vechtlustig wat vaak zelfs tot dode vogels leidt . Dit zal niemand verbazen als we alleen al naar de vlijmscherpe snaveltjes kijken. Ik heb al menig hangparkietje vervroegd naar de vogel hemel laten gaan omdat ik nu eenmaal niet aan kan zien dat dieren lijden. Ze gaan rechtstreeks op de keel af net als Pitbulls !! er is dus geen sprake van eenvoudige vechtlust maar puur moordgedrag! daarbij wordt er vaak over de grond gerold elkaar vasthoudende als een havik zijn prooi met hun vlijmscherpe nagels in elkanders lijf gepriemd. Veren vliegen in het rond. Je gelooft je eigen ogen niet !! Ik heb eens in paniek zo,n 10 dieren laten weg vliegen omdat ik het gewoon niet aankon zien. Later hoorde ik van de “inboorlingen” dat dat komt door het lekkere eten. Ze doen dat van nature en dus in de natuur ook alleen is wegvliegen dan een optie, in een kooi gaan ze gewoon achter elkaar aan tot ze elkaar vermoord hebben. Zoals alle vogels naar ik aanneem zijn ze gevoelig voor tocht en zeker dat wanneer het zoals hier nogal flink kan regenen. Regenen is eigenlijk het juiste woord niet er valt zo,n bijna 50 Cm !! per dag op negros wat u ongeveer kunt vergelijken met het Amazone bekken. We hebben hier dan ook veel watervallen ( meer dan 40 meter hoog) en altijd groene regenwouden. Het natuurlijke dieet van de “vleermuisjes “is Banaan , Banaan en ..uh juist banaan… Ook bananen bloesem, wat hier Puso ( hart) heet wordt graag gegeten.
Volwassen vogel
Helaas zijn er niet op alle eilanden zoveel hangparkieten meer . Ieder eiland heeft zijn eigen ( onder) soort en er is zelfs op Camiguam een “nieuwe”soort ontdekt . Ze variëren niet zo zeer in grootte maar wel in specifieke kleur aspecten. Over het algemeen kun je de soorten goed onderscheiden aan de maat van de oranje, dan wel rode borstvlek bij de mannetjes en de kleur van zowel de mannetjes als popjes in de nek. Ook vaak ,maar dat kunt u op de foto’s goed zien is er nogal wat verschil in kleur van de kruin. Zo heeft de ondersoort die hier op Negros woont naast rood ook knal geel als “kroontje “dit staat foutief in de Lexicon of parrots omschreven als vaal geel. Het is overigens jammer dat er zo weinig juiste beschrijvingen over deze soort bestaan. Ik lees veel absolute onzin en wie heeft daar baat bij. Wat formaat betreft zijn ze allemaal zo, n beetje gelijk en 14 a 15 cm is dan ook een goede richtlijn. Alhoewel: afgelopen zomer kwam ik hier op de “vogeltjesmarkt”( dus niet Antwerpen) een geheel groene vorm tegen zonder enige andere kleuring en deze waren ongeveer 3 a 4 cm groter. Het gaat hier zeker niet om jonge vogels, dit gezien de grootte , maar om volwassen dieren. Van welk eiland deze kwamen heb ik niet gevraagd om dat ik eigenlijk geen interesse had in deze vogels. Naast de kleur van het verenkleed zijn ook bij de verschillende soorten hangparkieten niet alle pootjes en snavels oranje zoals veel wederom foutief geschreven wordt , maar juist veelal “vleeskleurig” Of de soorten van Cebu en Siquijor uitgestorven zijn weet ik niet ,maar ik betwijfel het ten sterkste. De soort van Cebu heeft een geheel geel /oranje rugkleed en ken ik nog van enige jaren terug. Binnenkort ga ik verhuizen naar het bergdorp Valencia (inderdaad hebben ze daar ook sinaasappels net als in Spanje) en daar zal ik grotere vluchten laten bouwen en eens de naburige eilanden afstruinen. Cebu en Siquijor liggen alle beide op zo,n 45 minuten gaans van mijn huidige woonplaats vandaan.
Mocht u zelf in de gelukkige omstandigheden zijn deze dieren te hebben en vragen willen stellen dan kunt u dat gerust doen. Ik heb contact met de webmaster van deze site dus dat is geen probleem. Het is buitengewoon jammer dat Nederland een importverbod heeft voor wildvang omdat ik deze zo fraaie vogeltjes een ieder kan aanbevelen. Een ruim onderkomen en voeren op diverse plaatsen voorkomt het kannibalisme zeker grotendeels. Wij hebben hier echter te maken met acclimatisering van de dieren . Dit houdt in dat als je ze goed wilt verzorgen je dat beetje bij beetje moet doen. Verwennen met rode papaja ( goed voor de kleur) .maar ook zoete (gekookte) maïskolven , gekookte rijst .havermout , tambis ( soort appel) Atis ( zou niet weten hoe dat in het Nederlands heet) rambutan ,Guava mango ( 7 soorten) en jack fruit of Durian maakt ze in het begin er agressief en de slachting begint..Sinds kort voer ik ook bij met parkieten zaad waar ze verzot op zijn… Een maal gewend aan het juiste voer zijn het diertjes waar een ieders hart sneller van gaat kloppen. Ze zingen de hele dag en krijsen nooit. Het gezang klinkt heel liefelijk en reikt tot ver in de omgeving. . Ze zijn bijzonder speels en slapen inderdaad hangend net als vleermuizen. Overigens schijnt dat hangend slapen toch aanstekelijk te werken de “buren” (twee geelmantellori’s) slapen ook hangend en onze nieuw verworven Kakatoe doet het zelfde. Naast de genoemde hang parkieten hebben we hier ook nog de Rackettail parrot , De Blauwschedel edel papegaai , de Philippijnse Kakatoe die steeds zeldzamer wordt de Mount Apo lorie die ik ook deze zomer een aantal hoop te krijgen, maar ook een vijgpapegaai Guaiabero geheten.Over deze soort is vrijwel niets bekend. Zelfs zult u moeite hebben om op het internet foto, s hiervan te vinden. De hangparkieten worden door de inlandse bevolking gehouden als goedkoop alternatief voor de o zo geprezen grasparkiet en de uitsluitend door de rijken hier gehouden Agaporniden. Lokaal heten de loriculus COLASISSI , dat heeft niets te maken met een mix van twee frisdranken hoor maar betekent “liefje.” Zo in de trant van “scharreltje “ naast je huwelijk.. ook noemen ze ze wel Love birds.. helaas worden ze vaak solitair gehouden in veel te kleine kanariekooitjes zoals u ook op één van de foto’s kunt zien. Tot zover mijn bijdrage vanuit de mooie Filippijnen.
