Mijn eerste kweek met Groenstaartlori’s (Lorius Chlorocercus).

© Tekst en foto’s Pim Hendricksen.

Op 26 januari 2005 was het dan zover. Ik kreeg de kans om een koppel groenstaart lori’s te kopen. Na jaren van boeken lezen, o.a. Encyclopedie of the Lories van Rosemary Low, alle oude lorie journaals international etc. was ik toe aan de volgende stap. Bovendien had ik met mijn koppel groenneklori’s al enige ervaring opgedaan.

Er werd een koppel aangeboden in Duitsland en omdat ik  daar voor  mijn werk regelmatig onderweg ben kon ik dus op een woensdagmiddag mooi even gaan kijken. Een transportkooi had ik bewust nog niet meegenomen omdat ik niks overhaast wilde doen. De vogels zagen er werkelijk prachtig uit. De pop was gesexst november 2002 (ring 2001) en de man 9 september 2004. Volgens de eigenaar was het een goed klikkend koppel en hadden ze net eieren gehad. Maar ja wie verkoopt er nou een broedrijp koppel die net eieren hebben gehad ? Intussen had ik al wel het ringnummer van de man gecontroleerd. Een PS ring uit 1995.  Waarschijnlijk was dit dus een wildvang man die door de vorige eigenaar alsnog gesexst en geringd is. Het zou dus kunnen dat dit koppel inderdaad eieren had gehad. En zo niet ook prima, de vogels waren tenslotte in prima conditie en zaten goed in de veren.
Ik besloot alles nog even rustig te overdenken en ik keerde huiswaarts. De week erop (26-01-2005) had ik toevallig weer afspraken in dezelfde regio en heb ik ze tenslotte gekocht.  Voldaan en apetrots op mijn nieuwe aanwinsten keerde ik huiswaarts.



Bij thuiskomst heb ik ze meteen een week lang gekuurd met Ronidazol (10%) tegen flagellaten. Dit doe ik altijd uit voorzorg bij alle nieuwe lori aankopen en ik herhaal dit 2x per jaar. Of het geluk is weet ik niet maar feit is wel dat ik nog nooit een zieke lori heb gehad.
Het koppel werd in een binnen volière geplaatst met de maten 1,50m x 0,80m x 2.00 m (lxbxh). De buitenren heeft dezelfde afmetingen.  Ik hield ze de eerste week bewust binnen op 15 C, zodat ze konden wennen aan de omgeving en al gauw wisten waar ze voer en water konden vinden.  Bovendien was de buitentemperatuur -2C en bij de vorige eigenaar zaten ze op 22C . Ter afleiding werden ook wat verse wilgentakken opgehangen waar ze gretig gebruik van maakten. Het broedblok, een natuurstam van 60 cm hoog met een bodemoppervlak van 25×25 cm, werd ook direct opgehangen. Ik had bij de vorige eigenaar bedongen dat ik dit blok mee mocht nemen daar de vogels hier al aan gewend waren. Nog diezelfde avond werd het broedblok in gebruik genomen.  

Ik voer mijn vogels 2 keer per dag ‘s-morgens om 07.30 uur  krijgen ze ca. 175 ml loripap. ‘s-Avonds rond 18.30 uur krijgen ze altijd een basis-mix van appel en peer aangevuld met 4 druiven per koppel.  Afhankelijk van het seizoen en prijzen vul ik dit vaak nog aan met een vierde soort fruit zoals: papaja, mango, mandarijn, banaan, kiwi, ananas etc. Keuze genoeg. Daarnaast hebben ze ook  altijd de beschikking over een bakje droogvoer (dry-mix) en krijgen ze af en toe als versnapering een scheutje honing bij het fruit. Groenstaarten zijn echte alles eters en naar mijn idee helemaal niet kieskeurig. Vaak voer ik ook nog eivoer gemengd met insectenpatée, meelwormen en soms zelfs een klein beetje zaad. Dit wordt allemaal perfect opgenomen.


De eerste weken waren de vogels nog wat onrustig en moesten ze duidelijk nog even wennen aan de omgeving, dagelijkse voertijden, de nieuwe buren(een koppel groennekken) etc. Echter naar een maand bleek meer en meer dat ze zich prima in hun nieuwe onderkomen thuisvoelden. De pop bleef al rustig op de voorste zitstok zitten tijdens het voeren (kort bij de voerbak), van de badschaal in de buitenren werd gretig gebruik gemaakt en  de wilgentakken in de buitenren waren niet aan te slepen. Vooral bij het geven van verse wilgentakken is goed te zien dat ze constant hun veren insmeren met het sap dat uit de bast treed. Ook bij mijn zwartkaplories heb ik dit kunnen waarnemen.

Volgens Rosemary Low (Hancock House Encyclopedie of the Lories; 1998) is het samen roepen, dansen, springen, zingen kenmerkend voor een goed klikkend koppel. Ik kan dit alleen maar beamen. Meer en meer floten ze samen het hoogste lied, het karakteristieke ‘hoppen’ over de zitstok is een genot om te zien en de man haalt de gekste capriolen uit om zijn popje het hof te maken.
Begin maart 2005, nog geen 6 weken na aankoop, kon ik de eerste paring waarnemen. Groot was dan ook de vreugde toen  op woensdag 16 maart het eerste ei er was vrij snel gevolgd door nr. 2 op vrijdag 18 maart.
Op zaterdag 19 maart lag 1 ei half onder de houtkrullen en het 2-de ei zag ik helemaal niet meer. Een beginnersfout die ik niet had mogen maken ! Ik had teveel krullen in het blok gedaan en bovendien had ik ze niet goed aangedrukt waardoor de eieren dus langzaam weggedrukt werden. Na het verwijderen van overtollig nestmateriaal en het aandrukken daarvan, de eieren weer netjes teruggelegd.  Maandag 21 maart volgde een teleurstelling., één ei was volledig verdwenen, het tweede ei lag mooi midden in het blok en werd goed bebroed. Het verdwijnen van één ei deed me het ergste vermoeden en die angst werd werkelijkheid op woensdag 23 maart ; ook ei nr. 2 was nu verdwenen zonder ook maar een enkel spoor!



Veel tijd om te piekeren over het verlies van dit nestje had ik niet want reeds op maandag  11 april 2005 lag er weer een prachtig ei, gevolgd door een tweede op woensdag 13 april zoals ik constateerde om 07.30 uur.  Nu het legsel compleet was had ik de beide eieren willen vervangen door 2 kunsteieren, maar ik was helaas te laat. 1 ei was al iets aangevreten. Ik plaatste 2 kunsteieren terug en het overgebleven echte ei heb ik 6 dagen bewaard. Op vrijdag 15 april lagen de eieren kris-kras door het blok en het was duidelijk dat de dader weer had geprobeerd ze op te vreten. Zaterdag 16 april liggen de(kunst) eieren nu wel netjes bij elkaar en worden goed bebroed. Zou de dader het misschien afleren? Ik ben een groot voorstander van natuurbroed dus op maandag 18 april heb ik het goede ei teruggeplaatst nadat ik wederom had gezien dat de 2 kunsteieren netjes bij elkaar lagen. Nu maar afwachten: zou het nu wel goed gaan ?? Reeds op woensdag 20 april had ik het antwoord; het echte ei was wederom opgevreten.  
Na deze tweede teleurstelling begon ik te begrijpen waarom de vorige eigenaar dit broedrijpe koppel verkocht had. Ik had gewoon een rasechte eier-vreter aangeschaft.  Door deze tegenslagen werd ik alleen maar fanatieker. De vogels zien er schitterend uit, ik geniet enorm van hun gedrag en bovendien is het goed klikkend koppel dat al twee keer heeft aangetoond dat ze het willen doen.
Bij diverse ervaren lorie-kwekers heb ik daarom  eerst maar eens om raad gevraagd. Al snel bleek dat in dit soort gevallen vaak de man de boosdoener is. Maar ja… dit kon ik nog niet met zekerheid zeggen.
Sneller dan verwacht constateer ik op maandag 2 mei dat de pop wat uitgezakt is en een dikke stuit heeft. Ze zullen toch niet zo snel weer opnieuw beginnen ?  De dagen erna heb ik elke morgen om 06.30 uur gekeken, de vorige keer was ik immers te laat om 07.30 uur.
Donderdag morgen 5 mei om 06.30 uur , een puntgaaf ei ! Direct ei uitgehaald en een kunstei teruggelegd. De rest van de dag bezig geweest om een hangkooi te maken zodat ik de man apart kon zetten,  bij de pop in de volière.
Vrijdag 6 mei  het goede ei meteen teruggelegd en de man uitgevangen en in kooi geplaatst.
Zaterdag 7 mei- 2 puntgave eieren die netjes bij elkaar liggen en goed bebroed worden ! De dader is dus bekend en nu maar afwachten of ze bevrucht zijn.
Zondag 15 mei kon ik reeds zien dat beide eieren bevrucht zijn. Het aftellen is begonnen ……………


Op dinsdag 31 mei waren de eieren reeds aangepikt en eindelijk op 1 juni lagen daar na een broedtijd van 26-27 dagen, 2 prachtige spierwitte donsballetjes met gitzwarte pootjes. (zie foto’s).
Bij de dagelijkse nestcontroles, het popje is hier inmiddels helemaal aan gewend, blijkt dat de jongen voorspoedig groeien en de kropjes zijn stede redelijk goed gevuld. Na 13 dagen wordt voor het eerst het broedblok grondig gereinigd. Tijdens deze schoonmaak moest ik helaas constateren dat 1 jong iets achter blijft en dat ze beide niets in de krop hebben. Zou de pop het wel alleen aankunnen om 2 jongen te voeren ?
De dagen hierna blijf ik eraan twijfelen of de jongen wel genoeg voer krijgen. Na 18 dagen heb ik ze geringd  met 7,0 mm ringen. Na een dag of 28 vertrouw ik het niet meer en voer ik elke avond de jongen iets bij zodat ze in ieder geval met een goed gevulde krop de nacht ingaan. De dagen hierna heb ik het voeren ook wel eens overgeslagen omdat de jongen toen wel genoeg voer in de krop hadden.

Op 20 augustus 2005  vliegen mijn eerste kweek groenstaartlori’s uit, na precies 80 dagen. Een prachtige ervaring!

Op het moment van schrijven heeft dit koppel inmiddels weer 2 jongen in het nest. De man zit wel weer in zijn kooi. Het is jammer maar het is niet anders !

error: Content is protected !!