Kweekproject tot
instandhouding van de Purperkaplori, Lorius domicellus.
Eén van de meest indrukwekkende geslachten uit de subfamilie Loriinae is
ongetwijfeld het geslacht Lorius.
Tot dit geslacht behoort ook de op het Molukkeneiland Ceram voorkomende Purperkaplori.
Zoals zoveel andere papegaaien wordt ook deze soort met uitsterven bedreigd.
Volgens vroegere berichten kwam deze soort voor op de eilanden Ceram, Ambon en
Buru.
Het dichtbevolkte eiland Ambon is tegenwoordig hoegenaamd ontbost en het biedt
voor een papegaaiensoort geen overlevingskansen meer. Als de Purperkaplori daar
in vroegere jaren al is voorgekomen, dan kan nu met redelijk grote zekerheid
gesteld worden dat hij op Ambon is uitgestorven.
Volgens de vakliteratuur is de Purperkaplori ook op Buru ingeburgerd. Omdat het
enige tot nu toe uit Buru bekende exemplaar waarschijnlijk een kooivogel was,
(de gevangen vogel had een leren riempje aan de poot) wordt gevreesd, dat er op
Buru geen broedende populatie bestaat.
De vrees, dat er op Buru geen Purperkaplori’s voorkomen is door een
“veldstudie” op het eiland bevestigd. In de herfst van 1989 bezocht
Dr. Martin Jones Buru voor een periode van enkele weken, om met Engelse en
Indonesische studenten een bestandsoverzicht te maken van de voorkomende vogels.
Tijdens zijn verblijf heeft hij geen enkele aanwijzing gevonden welke wees op
de aanwezigheid van de soort.
Ceram is dan ook het enige eiland waarvan bevestigd is dat de Purperkaplori
voorkomt. Op het eiland is het “Manusela Nationalpark” het belangrijkste
leefgebied van de soort. Maar zelfs in dit park is de bescherming op den duur
niet gewaarborgd. Ondanks het feit dat het leefgebied is beschermd worden er
toch voor de handel binnen Indonesië exemplaren gevangen.
Tijdens een meerdaags verblijf op Ceram, om meer gegevens van de soort te
verkrijgen, konden we vaststellen dat er nog steeds met deze soort in Indonesië
gehandeld wordt. Alleen al de vraag van de plaatselijke bevolking naar de
Purperkaplori als huisdier, veroorzaakt een groot gevaar voor de soort. Zo
vertelde een plaatselijke handelaar, dat hij alleen in 1990 ver over de 200
Purperkaplori’s voor de verkoop van Ceram naar Ambon had gebracht.
Zelfs gedurende een veldstudie over papegaaien van enige weken in het Manusela
Nationalpark heeft Mr. J.B.Taylor in 1990 niet meer dan 7 waarnemingen kunnen
registreren. Deze gegevens tonen aan dat het bestand van de Purperkaplori
uiterst klein is. Streseman wees in 1914 al op het feit, dat de Purperkaplori
op Ceram niet veel voorkwam. Taylor waarschuuwt dat voor dit soort een
verdergaande en zelfs zeer intensieve bescherming, gekoppeld aan een diepgaand
onderzoek naar gedragingen en leefgewoonten, beslist noodzakelijk is. Het in de
herfst van 1989 opgezette kweekprogramma voor de Purperkaplori heeft zich tot
doel gesteld, de Purperkaplori tenminste in gevangenschap te laten overleven.
De doelstellingen zijn:
– het oprichten van een kwekersverband;
– het opzetten van een kweekoverzicht;
– het realiseren van een juist gezond volierebestand door
gerichte kweek met raszuivere exemplaren;
– ondersteuning van veldstudies, die informatie opleveren over het
voorkomen en de levenswijze van de soort.
In Europa zien de toekomstperspectieven van de populatie in gevangenschap er
wat positiever uit. Er is weliswaar een klein aantal Purperkaplori’s in
gevangenschap, maar deze is groot genoeg voor een basispopulatie.
In 1989 hebben zich drie kwekers en het vogelpark Walsrode aaneengesloten en
deze vormen sinds die tijd de basis voor het kweekprogramma. Verder zijn wij
druk bezig ook dierentuinen, vogelparken en kwekers in het buitenland te
betrekken bij het kweekprogramma.
Vanaf het begin van het fokprogramma ging onder kwekers het gerucht rond dat
alle in het programma ingebrachte Purperkaplori’s bij een kweekregistratiepunt
afgegeven moesten worden en dat alleen zo’n kweker ze zou mogen houden en
kweken.
Ik wil vanuit mijn positie nogmaals opmerken dat wij niet in uw vogels
geïnteresseerd zijn. Wij hebben echter gegevens van uw vogels nodig voor het
kweekprogramma zoals leeftijd, geslacht, nakweekgegevens etc. Deze worden dan
opgenomen in het stamboekoverzicht om een overzicht van het bestand in
gevangenschap te verkrijgen.
Ter afsluiting roepen wij nogmaals alle houders van Purperkaplori’s op, deel te
nemen aan het kweekprogramma.
Door
Armin Brockner, Duitsland.
Met toestemming overgenomen uit Lori Journaal.