Swiftparkiet.
(Lathamus discolor).
Engels: Swift parrot.
Duits: Schwalbensittich.
Frans: Perruche hirondelle.
Herkomst: Zuid-Queensland, Nw. Zuid-Wales, Zuidoost Australië en Tasmanië.
Totale lengte: 24 cm.
Ringmaat: 5 mm.
Uiterlijk: Man en pop hebben een scharlakenrood voorhoofd masker en keel. Bovenkop blauw, de wangen en zijkanten van de kop zijn wazig groenachtig blauw, de rug en vleugels zijn grasgroen met donkerblauwe slagpennen, vleugelbocht rood.. De onderkant van de vleugels zijn zwartachtig grijs met een geelachtige streep. De kleine ondervleugeldekveren zijn bloedrood. De staartpennen zijn donkerrood met een blauwzwarte punt. Borst en buik zijn groen met gele vlekken. Aarsstreek rood, bij de mannen meer rood dan bij de poppen.
De swift is geen echte lori, in de meeste lectuur wordt hij beschouwd als een overgangsvorm van de parkieten naar de lories. Maar aangezien ze voor mij toch veel meer van een lori hebben dan van een parkiet en omdat het een van mijn favoriete vogeltjes is heb ik hem toch maar op deze lori site een plaatsje gegeven. Het zijn schitterende levendige vogels die de hele dag gezellig in de weer zijn waarbij ze geregeld hun melodieuze geluid laten horen. Ze zijn verder zo aantrekkelijk door hun vredelievende gedrag, ze kunnen heel gemakkelijk samengehouden worden met andere vogels en tevens zijn ze heel gemakkelijk in kolonieverband te houden en te kweken. Zelf heb ik het meegemaakt dat een popje van de swift samen met een popje van een zebravink in hetzelfde blok zat te broeden zonder dat ze elkaar lastigvielen.
De misty mutatie. 
De faded mutaie. 
Misty en wildkleur.
Swiftparkieten leven in de vrije natuur net als lori hoofdzakelijk van nectar en vruchten, ook hebben ze haast dezelfde tong als de lories met aan het uiteinde een klein kwastje waarmee ze hun voedsel oplikken. Verder eten ze ook vrij veel zaden, dit is dan ook de reden dat veel liefhebbers deze vogeltjes volledig op zaad houden . Volgens mij is dit beslist niet de juiste manier van voeren en ik raad dan ook iedereen aan om Swiftparkieten elke dag in ieder geval een loriepap ter beschikking te stellen. Ik heb wel eens swiften gekocht van een kweker die beslist geen pap voerde maar nadat ik ze vanaf het begin wel een bakje met pap voorzette bleek dat ze binnen een paar dagen allereerst deze pap opaten voordat ze aan het zaad kwamen en uiteindelijk bleek dat ze na enige tijd toch ook mooier in de veren zaten en meer glans hadden.. Naast hun loriepap en wat grof parkietenzaad krijgen mijn swiften iedere dag een bakje eivoer en wat fruit en groenvoer.
Volwassen man met jong van 8 weken oud.
Hier ziet u de wingstreep waaraan vaak het geslachtsverschil te zien is.
Het zijn vogeltjes die gemakkelijk tot broeden overgaan en hun jongen over het algemeen goed grootbrengen. De broedtijd bedraagt 19 tot 21 dagen en de jongen vliegen na ongeveer 6 weken uit. Swiftparkieten zijn winterhard en kunnen tijdens de wintermaanden overdag gerust buiten worden gehouden mits ze wel kunnen beschikken over een beschut nachthok. Het geslachtsonderscheid is nogal moeilijk te zien, over het algemeen zijn de mannen feller van kleur dan de popjes. Het beste is het te zien aan de witgrijze wingstreep onder de vleugels, deze zijn bij de mannen veel smaller dan bij de popjes en meestal verdwijnt die helemaal bij de mannen als ze volwassen zijn en blijven de popjes hem altijd houden. Om het nog extra moeilijk te maken zijn er ook mannen die de streep altijd houden. Van de swiftparkiet zijn ook al diverse mutaties gekweekt zoals de misty en de faded.